New compared to old

John Legend kan bij mij niet zo snel stuk. Er hangen prachtige, waardevolle associaties aan die man en wat mij betreft hoort hij tot de top van hedendaagse soulzangers. Schrijft ook mooie songs. "Ordinary" people" is een klassieke soul-ballad. PDA (we just don't care); ik krijg er altijd een goed humeur van.

Nu heeft Legend een nieuw album opgenomen met The Roots, de rete-strakke band van drummer ?uestlove. Op dit album, "Wake Up" genaamd, staan covers van oude soul en protestsongs, ooit vertolkt door Grote Namen. Marvin Gaye, Bill Withers, Donny Hathaway, Nina Simone.
Als je deze iconen wil evenaren moet je cojones van staal hebben. Nu kan het natuurlijk de leeftijd van deze blogger zijn maar het kan mij allemaal matig bekoren. Natuurlijk, het zit goed en strak in elkaar, Legend klinkt betrokken en rauwer dan ooit. En ze zijn niet in de valkuil getrapt om te kopieren. Ze hebben er hun eigen hedendaagse interpetatie aan gegeven. En dan toch, als je enig historisch besef hebt en de originele versies zitten in je vezels....

Het prachtige nummer Compared To What was eind jaren zestig een aanklacht tegen de oorlog in Vietnam. Het is wat mij betreft een van de betere uitvoeringen op het album. Maar vergelijk het nu toch maar eens met de uitvoering van Les McCann en saxofonist Eddie Harris. Destijds, 1969 een hit. Weliswaar was het niet het origineel (dat is van Roberta Flack en ook niet mis trouwens) maar wel zoveel meer rauwer, urgenter, opwindend en muzikaler dan de uitvoering van Legend en consorten.