New compared to old

John Legend kan bij mij niet zo snel stuk. Er hangen prachtige, waardevolle associaties aan die man en wat mij betreft hoort hij tot de top van hedendaagse soulzangers. Schrijft ook mooie songs. "Ordinary" people" is een klassieke soul-ballad. PDA (we just don't care); ik krijg er altijd een goed humeur van.

Nu heeft Legend een nieuw album opgenomen met The Roots, de rete-strakke band van drummer ?uestlove. Op dit album, "Wake Up" genaamd, staan covers van oude soul en protestsongs, ooit vertolkt door Grote Namen. Marvin Gaye, Bill Withers, Donny Hathaway, Nina Simone.
Als je deze iconen wil evenaren moet je cojones van staal hebben. Nu kan het natuurlijk de leeftijd van deze blogger zijn maar het kan mij allemaal matig bekoren. Natuurlijk, het zit goed en strak in elkaar, Legend klinkt betrokken en rauwer dan ooit. En ze zijn niet in de valkuil getrapt om te kopieren. Ze hebben er hun eigen hedendaagse interpetatie aan gegeven. En dan toch, als je enig historisch besef hebt en de originele versies zitten in je vezels....

Het prachtige nummer Compared To What was eind jaren zestig een aanklacht tegen de oorlog in Vietnam. Het is wat mij betreft een van de betere uitvoeringen op het album. Maar vergelijk het nu toch maar eens met de uitvoering van Les McCann en saxofonist Eddie Harris. Destijds, 1969 een hit. Weliswaar was het niet het origineel (dat is van Roberta Flack en ook niet mis trouwens) maar wel zoveel meer rauwer, urgenter, opwindend en muzikaler dan de uitvoering van Legend en consorten.

Dancing in the rain 2.0

Dit gaat nou niet direct over muziek. Maar het is zo mooi. Het is Breakdance, het is Vogue, het is Bodypoppin', het is ballet, het is Michael Jackson en Gene Kelly. Het is Turf Dancing.

In de voetsporen van Ry Cooder

In 1996 werd Ry Cooder gevraagd om op Cuba een CD op te nemen met twee bekende malinese muzikanten, aangevuld met wat cubaanse artiesten. De Malinezen kregen geen visa (de No Visa Club, als het ware)en Ry besloot een puur cubaanse plaat te maken. Binnen de kortste keren waren de coryfeeen van de cubaanse son gelokaliseerd en werd er naar hartelust gejamt door oude mannen die 50 jaar daarvoor de bom waren op Cuba. Onder het genot van rum, koffie en sigaren waren binnen 6 dagen de opnamen afgerond. Het groepje noemde zichzelf de Buena Vista Social Club en de rest is geschiedenis...een zegen voor het toerisme op Cuba en en een commercieel uitgemolken verschijnsel, helaas.



Bijna 20 jaar later gaat DJ Gilles Peterson naar Cuba om in het kader van het project Havana Cultura samen te werken met hedendaagse cubaanse artiesten. Peterson is grote jongen in Engeland met een goede neus voor jazzy plaatjes en muziek uit de latin hoek. Dit initiatief zal niet de impact hebben van de BVSC maar uit eigen ervaring kan ik vertellen dat het wel verfrissend is in een land waar je eigenlijk alleen maar kunt kiezen uit twee genres: de traditionele muziek of Reaggeton.

No guts, no glory, za'k ma zeggn'

Ik heb n' ongeloooflijk zwak voor deze man. Moooie tekstn' en schoone meloodien

Sirenes

Zo oud als de Grieken zijn ze. De vrouwen die ons mannen betoveren met hun gezang. Soms regelrecht naar onze ondergang.
In de magnifieke film van de Coen broertjes " Brother where art thou" worden de drie hoofdpersonen verleid door sirenes. Memorabele scene.
De prachtige lullaby " Didn't leave nobody but the baby" wordt niet door deze actrices gezongen maar door de halfgodinnen van de country: Gillian Welch, Emmelylou Harris en Alison Krauss.



Onlangs ontdekte ik in dit genre een nieuw trio sirenes. "Mountain Man" is een bandje uit Vermont. Ik hoorde het prachtige, bijna acapella gezongen " Soft skin" en ik zag hetzelfde als toen ik Fleet Foxes voor het eerst hoorde. Bergen en klaterende beken, mannen met baarden en bretels. Vrouwen in lange, gelaagde jurken. Appeltaart. Dat soort beelden. Het kleine huis op de prairie.
Zelf geven ze aan dat ze zijn beinvloed door: zeewier, Redwoods Pines Oaks, borsten, honden, moeders en treinen. Snap ik wel.
Hieronder zijn ze live te zien en te horen met "Animal tracks".