preview lijstjes 2008

Pepernoten in de winkel, kaarsjes op tafel, december op de drempel. En ja hoor, daar zijn ze dan weer: de eerste jaarlijstjes, in de Volkskrant. Het begint te kriebelen, zoals elke gezonde kerel wil ik ook lijstjes maken, lijstjes die er beter uitzien dan de jouwe! Maar dan wel de tijd ervoor nemen, voorspel is hier op z'n plaats. Wat zijn de beste albums van dit jaar? Wat zijn de beste songs? Wat zijn de trends en verassingen van 2008? Ik nodig jullie uit om ook te reageren. Een klein tipje van mijn sluier: deze twee jonge muzikale fenomenen gaan zeker hoog eindigen in mijn lijstjes.

Sam Amidon en de teksten van Leonard

Gisteren ben ik voor het eerst commercieel met mijn popquiz gegaan. Ik heb 60 man van de gemeente Arnhem ge-entertaint en de reacties waren enthousiast. Het vond allemaal plaats in het prachtig gerenoveerde Luxor dat sinds kort ook het grote poppodium van Arnhem is.

Na afloop hoorde ik dat Jolie Holland diezelfde avond in de kleine zaal ging spelen. Ik mocht op de gastenlijst en verheugde mij erg op een mooie avond. Later bleek dat ook zo uit te pakken maar niet dankzij Jolie. Zij viel erg tegen. Daar waar haar stem en wijze van zingen het mooist tot uiting komt met een akoestische en spaarzame bezetting (CD Escondida is een topper!)verloor ze zichzelf in te eenvormige songs met de electrische gitaar.

Het voorprogamma was echter prachtig: Sam Amidon. Een amerikaan van 26 jaar wiens ouders twee folkies waren. De oeroude folksongs zoals die bijvoorbeeld door Alan Lomax zijn opgenomen vormen de basis maar Amidon geeft er een zeer eigen draai aan. Hij ironiseert, improviseert, verstoort en weet tegelijkertijd met zijn kwetsbare manier te hypnotiseren. Op de CD All is Well, die ik meteen heb aangeschaft, is het spannende experimentele element van zijn optreden niet zo aanwezig maar is niettemin prachtig. Daarbij is hij bijgestaan door producer Valgeir Sigurdsson die ook al met andere heldinnen en helden van mij werkte: Bjork, Cocorosie en Bonnie "Prince" Billy. Hieronder twee filmpjes, een opname van hem en Shazad die in Luxor samen met hem optradt. En een mooie clip van het nummer Saro.

En o ja Wisse: ik kreeg van een collega een site door waar je commentaar en uitleg door Leonard Cohen zelf op zijn eigen teksten kan lezen:

http://pagesperso-orange.fr/pilgraeme/

Over lou, leonard en Alele

Ik schijn iets heel bijzonders gemist te hebben in de afgelopen maanden. Leonard Cohen was tweemaal in Nederland. Alle mensen die ik sprak die erbij waren kregen en omfloerste blik als zij spraken over de concerten. Mensen werden verliefd en de intimiteit was zo dat de concertzalen huiskamers leken. Mijn vriend Wisse wees mij nog even op de opname van een tribute aan Cohen. Spoel even door naar het moment waarop Lou Reed de poetische teksten van de grote meester bewierookt. En daarna de door Cohen gesproken tekst van The Tower of Song. Indrukwekkend, die stem, die voordracht, de humor en dat charisma. Terecht bijgezet in de Rock and Roll Hall of Fame.



Laatst bij "De Wereld Draait Door" een item gezien waarin Giphart de franse zuchtmeisjes in het licht zet. Ach, ik kan redelijk enthousiast raken van Vanessa Paradis maar voor de rest blijft het veel overbodige lucht. Ik heb zelf meer met vreemde meisjes als Cocorosie (liedjes die kleine schilderijtjes in je hoofd oproepen)en sinds kort Alele Diane. Alela zingt hypnotiserende songs die in je lurven en kladden blijven haken.

ff weggeweest

Terug van weggeweest maar vast van plan nu regelmatig te bloggen.

Nu even de mooiste muzikale ervaring van de afgelopen tijd. Wende Snijders op het Pink Ribbon festival. Ze vertolkt "Lost" van Anouk. En hoe...
Je kan het sentimenteel vinden, misschien over de top maar ik ben ernstig onder de indruk. Met een brok in de keel.