Over lou, leonard en Alele

Ik schijn iets heel bijzonders gemist te hebben in de afgelopen maanden. Leonard Cohen was tweemaal in Nederland. Alle mensen die ik sprak die erbij waren kregen en omfloerste blik als zij spraken over de concerten. Mensen werden verliefd en de intimiteit was zo dat de concertzalen huiskamers leken. Mijn vriend Wisse wees mij nog even op de opname van een tribute aan Cohen. Spoel even door naar het moment waarop Lou Reed de poetische teksten van de grote meester bewierookt. En daarna de door Cohen gesproken tekst van The Tower of Song. Indrukwekkend, die stem, die voordracht, de humor en dat charisma. Terecht bijgezet in de Rock and Roll Hall of Fame.



Laatst bij "De Wereld Draait Door" een item gezien waarin Giphart de franse zuchtmeisjes in het licht zet. Ach, ik kan redelijk enthousiast raken van Vanessa Paradis maar voor de rest blijft het veel overbodige lucht. Ik heb zelf meer met vreemde meisjes als Cocorosie (liedjes die kleine schilderijtjes in je hoofd oproepen)en sinds kort Alele Diane. Alela zingt hypnotiserende songs die in je lurven en kladden blijven haken.