vrijdag 24 september 2010

Sirenes

Zo oud als de Grieken zijn ze. De vrouwen die ons mannen betoveren met hun gezang. Soms regelrecht naar onze ondergang.
In de magnifieke film van de Coen broertjes " Brother where art thou" worden de drie hoofdpersonen verleid door sirenes. Memorabele scene.
De prachtige lullaby " Didn't leave nobody but the baby" wordt niet door deze actrices gezongen maar door de halfgodinnen van de country: Gillian Welch, Emmelylou Harris en Alison Krauss.



Onlangs ontdekte ik in dit genre een nieuw trio sirenes. "Mountain Man" is een bandje uit Vermont. Ik hoorde het prachtige, bijna acapella gezongen " Soft skin" en ik zag hetzelfde als toen ik Fleet Foxes voor het eerst hoorde. Bergen en klaterende beken, mannen met baarden en bretels. Vrouwen in lange, gelaagde jurken. Appeltaart. Dat soort beelden. Het kleine huis op de prairie.
Zelf geven ze aan dat ze zijn beinvloed door: zeewier, Redwoods Pines Oaks, borsten, honden, moeders en treinen. Snap ik wel.
Hieronder zijn ze live te zien en te horen met "Animal tracks".

Geen opmerkingen: