dinsdag 21 april 2009

Watson en Stith

Ik was al gefascineerd door de muziek van Patrick Watson. Zijn album Close to paradise kende enkele pareltjes zoals het titelnummer, "The Great Escape" "Man under the sea"en "Daydreamer". Verhalende, sferische songs met een breed scala aan instrumenten.



Twee weken geleden hoorde ik DM Stith van zijn albun "Heavy Ghost". Zo te horen een zielsverwant van Watson. Dezelfde gelaagde liedjes met hier en daar geluidsexperimentjes verwerkt. Dezelfde manier van zingen met soms hele mooie koortjes. Je zou zeggen dat Stith aan het kopieren is geslagen maar daarvoor klinkt het toch te authentiek.
Ik vind het mooi!

Geen opmerkingen: