David Silvian is sinds de jaren 80 actief. In die tijd creeerde hij met Japan een volstrekt eigen geluid dat de tand des tijds heeft doorstaan. Hoogtepunt was het live-album Oil on Canvas met daarop onder andere de bekende wals Nightporter en het fantastische nummer Ghosts. Na Japan trok hij zich een periode terug en vond nieuwe inspiratie in de spiritualiteit van het oosten. Hij keerde terug met het prachtige album Brilliant Trees en samenwerkingsprojecten met Riuichi Sakamoto (o.a.: Forbidden Colours en Bamboo Houses)
Na Brilliant Trees ben ik Silvian wat uit het oog verloren. Hij ging de ambient kant op en maakte albums die mij niet konden boeien.
Onlangs heeft hij weer een nieuw album uitgebracht: "Manafon". Waar de titel naar verwijst weet ik niet, vast een anagram. Omdat ik toch altijd nieuwsgierig ben naar wat deze eigenzinnige muzikant maakt heb ik toch maar weer geluisterd en ik ben onder de indruk. De track die ik voor jullie heb uitgezocht, Small Metal Gods, intrigeert. Akoestische instumenten in combinatie met de prachtige stem van Silvian en de subtiele (electronische) geluidseffecten leveren intieme, verstilde, abstracte en desolate muziek op. De muziekclip is ook de moeite waard. Kijk met aandacht en geduld en zie hoe de small metal gods zwijgend door de kamer vliegen. Een verwijzing naar Music for Airports van de Ambient-Godfather Brian Eno?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten